Hokkaido

Doel van het spel

De meeste punten scoren door de beste landschapscombinaties te maken.

Setup

De grondstoffen en de gebiedsfiches worden gelegd daar waar elke speler aan kan. De grondstofblokjes is het maximum dat tijdens het spel kan gebruikt worden. Indien de gebiedsfiches op zijn mogen deze vervangen worden door iets anders naar keuze.

De spelers kiezen gezamenlijk of ze met de A- of B kant spelen van hun startprovincie. De B-kant is asymmetrisch. Iedere speler ontvangt dan zo'n kaart en hierop worden de eventuele grondstoffen reeds geplaatst op elk van de productievelden.

Elke speler krijgt ook een score-overzicht. De provinciekaart wordt ofwel horizontaal of verticaal geplaatst, het is echter van belang dat de spelers de bergketen verder bouwen in de gekozen richting.

Alle landschapskaarten worden geschud en iedere speler ontvangt er gedekt zes. De rest van de landschapskaarten vormen nu de trekstapel.

Spelverloop

Het spel wordt gespeeld over 12 ronden, elk bestaande uit twee fasen: de draftfase en een kaartfase.

In de draftfase kiezen de spelers tegelijkertijd één kaart en leggen deze gedekt naast hun landschap. De resterende kaarten worden in ronde 1-6 wijzerzin doorgegeven, in ronde 7-12 tegenwijzerzin. Wanneer de kaarten zijn doorgegeven, gaan we over naar de kaartfase.

In een spel voor twee spelers nemen de spelers één kaart gedekt, dan trekken ze één kaart van de trekstapel en kiezen ze één kaart uit hun hand en leggen deze af. De resterende kaarten worden doorgegeven. Hierna gaan ze over naar de kaartfase.

In de kaartfase zullen de spelers de gekozen kaart bij hun landschap voegen. Iedere kaart moet zo geplaatst worden dat die onder of boven een reeds geplaatste kaart ligt, op zo'n manier dat er ofwel minstens één veld bedekt is, ofwel één veld van de geplaatste kaart zichtbaar is. De uitzondering hierop zijn de meervelden, die eens geplaatst, steeds zichtbaar moeten blijven. De spelers mogen deze fase tegelijkertijd spelen.

Als er nu productievelden zichtbaar zijn, wordt er een overeenkomstige grondstof op geplaatst. Als de blokjes op zijn, kunnen er geen grondstoffen meer geplaatst worden. Wanneer een speler een grondstof zou bedekken, wordt deze in de algemene voorraad geplaatst.

De bergketens moeten zo geplaatst worden dat er geen twee bergvelden op dezelfde rij - als je de provinciekaart verticaal hebt gelegd, in het andere geval: kolom - terechtkomen. De bergketen vormt immers de scheiding tussen de twee landschapsgebieden. Mocht het zo zijn dat de twee landschappen verbonden zouden zijn, dan wordt de bergketen virtueel doorgetrokken en telt het landschap boven of onder de gespeelde bergvelden niet mee.

Eenmaal per kaartfase heeft de speler de mogelijkheid om één veld om te vormen naar een ander landschap. Hiervoor moet de speler twee grondstoffen van dezelfde kleur van zijn productievelden afstaan, en het om te vormen vlak wordt bedekt met de desbetreffende gebiedsfiche.

Twee blauwe zorgen voor een meer, twee bruine vormen om naar een dorp, twee groene naar een bos en twee grijze naar een berg. Mocht er een gebiedsfiche bedekt worden tijdens de kaartfase, dan gaat die terug naar de algemene voorraad.

Eens de kaarten zijn gelegd, gaan we door naar de volgende ronde. Op het einde van de zesde ronde ontvangt iedere speler opnieuw zes kaarten en worden de kaarten nu tegenwijzerzin doorgegeven. Na twaalf ronden is het spel gedaan en gaan we over naar de puntentelling.

Heb je een fabriek, dan kan daar een overeenkomstige grondstof op worden geplaatst, als die in je landschap ligt. Dan is de fabriek vier punten waard. Er is één uitzondering, namelijk op de B-kant van één van de provinciekaarten is een fabriek twee punten waard. De punten worden steeds voorgesteld door het aantal lotusiconen. Opmerking: wij hebben het spel zo gespeeld dat we de bergketen hierbij wegdenken, je kan house-rulen dat je enkel een grondstof op een fabriek plaatst, als die langs dezelfde kant ligt van de geplaatste bergketen.

Elk zichtbaar bosveld is twee punten waard. Elk geplaatst bergveld is twee punten waard - denk eraan dat deze correct moeten geplaatst zijn! Een vlakte is geen punten waard, maar wordt gebruikt als tie breaker. Als er een gelijkspel is, wint de speler met de meeste vlakten.

Eén meerveld is geen punten waard, maar elk aansluitend meerveld is drie punten waard. Heb je dus een meer, bestaande uit vier velden, dan is deze 0+3+3+3 = 9 punten waard.

De verschillende dorpen worden geteld. Een dorp bestaat uit - zoals je kan raden - uit aaneengesloten dorpgebieden. Het grootste dorp wordt geteld langs beide kanten van de bergketen. Van het kleinste dorp van de twee telt elk dorpsveld voor twee punten. Heb je bijvoorbeeld langs de ene kant als grootste dorp 6 tegels en langs de andere kant 10, dan verdien je 12 punten.

De speler met de meeste punten, die wint het spel. Bij gelijkspel wint de speler met de meeste vlakvelden. In het geval van opnieuw gelijkstand wordt de overwinning gedeeld.

Bonuskaarten

Je kan het spel uitbreiden door de bonuskaarten toe te voegen. In de voorbereiding worden er twee kaarten meer getrokken dan het aantal spelers en deze open gelegd in het midden van de tafel. Aan het einde van elke ronde wordt gecontroleerd of een speler in aanmerking komt voor het behalen van een bonuskaart.

Behalve bij doel 9 moeten er minstens drie kaarten gebruikt worden. Als één speler het doel heeft bereikt, krijgt deze de bonuskaart. In het geval van meerdere spelers krijgt de speler die de laagste waarde op de landschapskaart heeft gespeeld voor doel 1-4, bij doel 5-9 de speler die de hoogste waarde heeft gespeeld. Als een speler gelijk stond voor één of meer bonuskaarten, maar er geen heeft ontvangen, krijgt die een gebiedsfiche en mag hij deze op een gebiedsveld plaatsen. Een speler mag slechts één doelkaart of gebiedsfiche ontvangen.

Materialen

Het materiaal bestaat uit een aantal gebiedsfiches van degelijk geperst karton, kubusjes onderverdeeld in vier kleuren, die de grondstoffen voorstellen en een hele hoop kaarten van standaardgrootte- en kwaliteit.

Conclusie

Hokkaido is een rustig spel waar je de landschapsgebieden zo goed mogelijk aan elkaar moet leggen en in het achterhoofd houden hoe je het beste punten kan scoren, met de kaarten die je krijgt. Na enkele spellen valt op dat je ook best onthoudt welke kaarten je doorgeeft, sommige ervan zal je immers opnieuw in je handen krijgen en op die manier kan je je wat tactischer opstellen en hopen dat die ene kaart in de toekomst terug in je hand terechtkomt. Alles hangt natuurlijk ook af van je tegenstander(s) want zij kunnen diezelfde kaart misschien ook gebruiken. Als dat het geval is zal je je strategie soms volledig moeten omgooien, om toch nog een mooi aantal punten te scoren. Naast een portie geluk - dat soms te sturen is - zal je dus vooral op meerdere paarden moeten wedden in Hokkaido!

Overzicht

Wij danken Hot Games voor het ontvangen van een reviewexemplaar.